എന്‍റെ സോണി അവളായിരുന്നു എനിക്കെല്ലാം... എപ്പോഴും എന്‍റെ കൂടെയാണ് അവള്‍.... ഒരു പാവം.... ഒരു പരിഭവവും ഇല്ലാ... പരാതിയും ഇല്ല അവള്‍ക്ക്... എന്നെ ഇഷ്ട്ടമാണ്.... എനിക്ക് അവളേയും... എല്ലാ ദിവസവും രാവിലെ എന്നെ വിളിച്ചുണര്‍ത്തും.... ആരെങ്കിലും വിളിച്ചാല്‍ എന്നെ അറിയിക്കും... എവിടേക്കും എന്‍റെ കൂടെ പോരും അവള്‍ എന്‍റെ സോണി....! അവളില്ലാതെ എനിക്ക് പറ്റില്ല... ഇല്ല.... ഒരിക്കല്‍ പോലും പിരിഞ്ഞിരിക്കാന്‍ പറ്റില്ല...
ഒരു ദിവസം പുറത്ത് നല്ല മഴ... ഞാനും എന്‍റെ സോണിയും കൂടി വരുകയായിരുന്നു... നല്ല കാറ്റും മഴയും... ഞാന്‍ നനഞ്ഞാലും അവളെ നനച്ചില്ല.... അവളെ ഞാന്‍ എന്‍റെ നെഞ്ചോടു ചേര്‍ത്ത് പിടിച്ച്‌ നടന്നു..... മഴയ്ക്ക് ശക്തി കൂടി... ഇനിയും കുറേ നടക്കണം...
അയ്യോ..... എന്‍റെ ഡ്രസ്സ്‌ എല്ലാം നനഞ്ഞു.... ഞാന്‍ അറിയാതെ നിലവിളിച്ചു... പെട്ടെന്ന് തിരിഞ്ഞു നോക്കി....മഴയിലൂടെ ഊളിയിട്ട് ഇന്നോവ അകലുന്നു.... ഞാന്‍ മുഖത്തെ വെള്ളം തുടച്ചു മാറ്റി...കുട കാറ്റില്‍ പറന്നു.... മഴ ഇരമ്പി പെയ്യുന്നു.... മഴത്തുള്ളികള്‍ കറുത്ത റോഡില്‍ തട്ടി വെട്ടിത്തിളങ്ങുന്നു... സോണിയെ കാണുന്നില്ല എവിടെ അന്വേഷിക്കും...?? ചുറ്റു പാടും പരതി... നെഞ്ച് വിങ്ങി.... സങ്കടം അണപൊട്ടി ഒഴുകി... അതിനിടയില്‍ ചെളിവെള്ളം ഒലിച്ചിറങ്ങുന്ന കുഴിയിലേക്ക് നോക്കി ഞാന്‍ ഞെട്ടിപ്പോയി... എന്‍റെ സോണി...ചെളി വെള്ളത്തില്‍ കിടക്കുന്നു... ഞാന്‍ അവളെ വാരിയെടുത്തു... വെള്ളമെല്ലാം തുടച്ചു കളഞ്ഞു.... അവള്‍ അനങ്ങിയില്ല... കുറേ സോറി പറഞ്ഞു.... രക്ഷയില്ല.... ആ ദിവസം അവള്‍ ഒരക്ഷരം മിണ്ടിയില്ല... അന്ന് ഞാനും ഉറങ്ങിയില്ല... പിറ്റേ ദിവസം അതിരാവിലെ വിളിക്കുന്നു.... എന്‍റെ കണ്ണു നിറഞ്ഞു... അവള്‍ക്ക് ഒരു പിണക്കവും ഇല്ലായിരുന്നു... ഒരു നിമിഷം.. ഞാന്‍ നെഞ്ചോടു ചേര്‍ത്ത് പിടിച്ച്‌ അവളെ... പഴയപോലെ അവള്‍ക്ക് ഇഷ്ട്ടമാണ് ഒരുപാട്.... അത് പോലെ എനിക്കും... എന്‍റെ സോണി..... എന്‍റെ സോണി എറിക്സണ്‍.... എന്‍റെ സ്വന്തം മൊബൈല്‍........ അവളായിരുന്നു....എന്‍റെ എല്ലാം.....
